Σελίδες

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

ΕΙΣΑΓΩΓΗ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ


Μ' αυτή τη σελίδα φιλοδοξούμε να δημιουργήσομε τη βάση μιάς σειράς μαθημάτων της γλώσσας του κινηματογράφου και του οπτικοακουστικού γενικότερα, με τη χρήση των νέων τεχνολογιών, και με την αμφίδρομη συνεργασία με τους "μαθητές" ή "συνεργάτες" μας.

Τα μαθήματα αυτά θα διαμορφώνονται σε συνάρτηση με τις διαδοχικές απορίες και ερωτήσεις των μαθητών-συνεργατών.

Συγχρόνως, θα παρέχονται κάθε είδους οπτικοακουστικά και άλλα παραδείγματα, που θα κάνουν πιό εύγλωττο το μάθημα.

Η περιπλάνηση στα θέματα, θα είναι ελεύθερη, και θα μεταπηδά με άνεση από την Ιστορία στο Συντακτικό και την Γραμματική του κινηματογράφου, κι από το Σενάριο στην καθαυτό Σκηνοθεσία και το Μοντάζ. Παράλληλα, θα παρατίθενται και κάθε άλλου είδους αναφορές, στην Κοινωνικολογία, την Ιστορία, την Ψυχολογία, τη Φιλοσοφία κ.λ.

Ως εισαγωγικό βίντεο, παρατίθεται η ταινία PACIFIC 231 του σκηνοθέτη και θεωρητικού Jean Mitry, με μουσική του Arthur Honegger, που θα προκαλέσει (ελπίζομε) τις πρώτες απορίες και ερωτήσεις.

Καλή ψυχαγωγική μάθηση.



PACIFIC 231
Σκηνοθεσία Jean Mitry - Μουσική Arthur Honegger

Σχόλιο (Διονύσης): Εδώ βλέπουμε κινηματογράφο! Το θέμα είναι η κίνηση. Και πιο πέρα η ταχύτητα… Τραίνο πάνω στις ράγες, συστοιχίες δέντρων, τοπία...Βλέπουμε ρυθμό, χρόνο και επιτάχυνση. Βλέπουμε ακόμα και την καταλυτική παρουσία της μουσικής που τρέχει παράλληλα με την εικόνα. Στο Pacific 231, υποβόσκει και κάποιο μήνυμα που δεν έγινε νομίζω από πρόθεση. Η ειρήνη που έρχεται ύστερα από ένα καταστροφικό πόλεμο, υπόσχεται πρόοδο και ευημερία, σημαδεύεται όμως από ένα μηχανικό κόσμο με τερατώδη μέσα, σίδερο και άνθρακα που εισβάλλει ακάθεκτος στα ειδυλλιακά τοπία μετατρέποντας την ακινησία τους σε φευγαλέα στιγμή. Οι αλλαγές θα είναι ορμητικές. Και είναι πολύ δύσκολο να κατέβει κανείς από ένα τρένο εν κινήσει. Τελικά ο κινηματογράφος είναι ένα όχημα που τρέχει πάνω σε αναρίθμητες ράγες συνειρμών κι αυτό καμιά τέχνη δεν μπόρεσε να το αποδώσει σε τέτοια έκταση.

Σχόλιο (Ούτις): Είναι και μιά συνειρμική αναφορά και ταύτιση με τις μπομπίνες του φιλμ (ράγες) και τον Σταυρό της Μάλτας (πιστόνια). Το σινεμά είχε πάντα αδυναμία στις εικόνες που παραπέμπουν στο μηχανισμό του. Γλάροι που πετάνε = το φτερό της μηχανής, ήλιος που ανατέλλει ή δύει = λάμπα ή κάρβουνο του προβολέα, πανσέληνος = οθόνη, κάθε είδους ρόδες κ.λ. Στην περίπτωση του Pacific 231, έχουμε ένα κυνήγι και μιά πάλη του ανθρώπου (= της ταινίας) να προλάβει, αλλά και να ξεφύγει από τον αδέκαστο και αναπότρεπτο χρόνο και της σταθεράς ταχύτητας των 24 εικόνων το δευτερόλεπτο (=μοιραίο). Είναι αυτό που κάνει στη μουσική, τον ρυθμό, να διαφέρει από το tempo.


ΛΕΞΙΚΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
JEAN MITRY
Γάλλος σκηνοθέτης και θεωρητικός του κινηματογράφου (7/11/1904-18/1/1988). Υπήρξε συνιδρυτής της Γαλλικής Ταινιοθήκης (1938). Η μοναδική ταινία μεγάλου μήκους που γύρισε το 1959 (Énigme aux Folies Bergère) δεν αντέχει σε κριτική. Όμως οι τρεις μικρού μήκους ταινίες του, Pacific 231 (1949), Images pour Debussy (1951) και La grande foire (1961), είναι ανεκτίμητα διαμάντια του πρωτοποριακού κινηματογράφου, και δοκίμια πάνω στην ίδια τη γλώσσα. Ως ηθοποιός, εμφανίστηκε στιγμιαία στην ταινία Napoleon (1927) του Abel Gance, απ’ όπου και προέκυψε και η μουσική του Pacific 231 (βλ.Λεξικό Ταινιών). Όμως αυτό που διακρίνει τον Jean Mitry, είναι το τεράστιας αξίας θεωρητικό του έργο, που συνοψίζεται στο δίτομο κατ’ αρχήν και ενιαίο στη συνέχεια, Esthetique et Psychologie du Cinema(βλ. Βιβλιογραφία).
ΛΕΞΙΚΟ ΤΑΙΝΙΩΝ
PACIFIC 231
Μικρού μήκους ταινία του Jean Mitry, βασισμένη στο ομότιτλο Συμφωνικό Ποίημα του Arthur Honneger. Αρχικά, ο Honneger είχε γράψει τη μουσική ως υπόκρουση γιά την (βουβή) 8ωρη ταινία του Abel Gance La Roue (1923).


5 σχόλια:

  1. Καλησπερα και καλοριζικο ;) Θα ηθελα να ρωτησω ποτε ο σκηνοθετης επιλεγει να μην εχει σταθερη την καμερα. Προφανως το κανει εσκεμμενα και σκεφτηκα μηπως το κανει για να προκαλεσει ανχος και αγωνια, παρατηρησα ομως πως επιλεγει λιγες σκηνες. Ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καταπληκτικό παράδειγμα Δάσκαλε. Εδώ βλέπουμε κινηματογράφο! Το θέμα είναι η κίνηση. Και πιο πέρα η ταχύτητα… Τραίνο πάνω στις ράγες, συστοιχίες δέντρων, τοπία...Βλέπουμε ρυθμό, χρόνο και επιτάχυνση. Βλέπουμε ακόμα και την καταλυτική παρουσία της μουσικής που τρέχει παράλληλα με την εικόνα. Στο pacific 231, υποφώσκει και κάποιο μήνυμα που δεν έγινε νομίζω από πρόθεση. Η ειρήνη που έρχεται ύστερα από ένα καταστροφικό πόλεμο, υπόσχεται πρόοδο και ευημερία, σημαδεύεται όμως από ένα μηχανικό κόσμο με τερατώδη μέσα, σίδερο και άνθρακα που εισβάλλει ακάθεκτος στα ειδυλλιακά τοπία μετατρέποντας την ακινησία τους σε φευγαλέα στιγμή. Οι αλλαγές θα είναι ορμητικές. Και είναι πολύ δύσκολο να κατέβει κανείς από ένα τρένο εν κινήσει.
    Τελικά ο κινηματογράφος είναι ένα όχημα που τρέχει πάνω σε αναρίθμητες ράγες συνειρμών κι αυτό καμιά τέχνη δεν μπόρεσε να το αποδώσει σε τέτοια έκταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...παρατήρησα ότι είχε τουλάχιστον σε ένα πλάνο την κάμερα στο χέρι, ενώ στα άλλα είχε "τρίποδες" κλπ. Είναι μονοκάμερο, σωστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το τρένο ως σύμβολο της νέας (τότε) εποχής όπου κυριαρχεί η ιδέα της προ-όδου, που συνοδεύεται από την αύξηση της ταχύτητας. Όλο και πιο γρήγορα και αυτή η εγκατάλειψη των ανθρώπινων ρυθμών, ακολουθώντας το ρυθμό της μηχανής, φέρει ως συνέπεια το άγχος. Επιτέλους, κάποια στιγμή το τρένο θα σταματήσει σε έναν σταθμό, ανάπαυλα και για το δικό μας συναίσθημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νιώθεις ότι το τραίνο είναι γεμάτο από ανθρώπους και ότι ο σκηνοθέτης παίζει κυρίως με τα υποκειμενικά τους πλάνα. Φοβερός ρυθμός. Ο τύπος είναι πολύ μπροστά. Πολύ καλή επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή